Op voorhand wist ik niet wat ik moest verwachten van haptoptherapie. Ik had er een zweverig beeld bij, was ik er niet te nuchter voor? Dit was het begin van een aantal bewogen sessies.
Grenzen verkennen
De eerste keer dat ik in de praktijk kwam, was ik nerveus. Ik wist niet wat ik kon verwachten. Jesper is empathisch en gaf me een vertrouwd gevoel. Ik had mijn casus bij me: ik ervaarde mijn dagen als piekerig en onrustig. Pieken in emoties, pieken in doen en laten, pieken in genieten. Pieken in slapen. Kortom: onrust, onvrede, lopen voor anderen en het ontbreken van een gebalanceerd gevoel.
Nu, twaalf sessies later, weet ik dat ik aan al mijn eigen grenzen voorbij ging.
Initiatief, milder en verwachtingen
Ik ben doelgericht, perfectionistisch, streng voor mezelf, leergierig, een doorzetter en ik hou van ritme en structuur. In de praktijk heb ik geleerd om te voelen en van hieruit vervolgens te handelen, keuzes te maken en vooral minder te denken. Verwachtingen hebben doet niet altijd goed (heb ik gaandeweg ervaren). Het leidt veelal tot teleurstellingen waardoor het gewicht weer komt te liggen op perfectionisme en doelgerichtheid.
Verschillende oefeningen tijdens de sessies hebben mij weer bewust laten worden van mijn kracht, mijn gevoel en de manier waarop ik connecties aan kan gaan met mensen. Soms mezelf voorop stellen in plaats van voor een ander te lopen. Dit laatste punt vind ik nog steeds lastig, zelfs om zo op te schrijven. Ik heb geleerd om milder voor mezelf te zijn; doelgerichtheid en perfectionisme is prima maar mijn eigen grenzen aangeven en mijzelf wat vaker voorop stellen in plaats van een ander is minstens zo belangrijk voor innerlijk evenwicht. Alsmaar verwachtingen hebben geeft mij in veel gevallen meer last op m’n schouders, letterlijk en figuurlijk. Daarom is initiatief nemen ook een belangrijk leerpunt voor mij geweest. Voelen, niet denken en mijn ruimte innemen!
Freewheelen en spelen
Buiten het feit dat ik al het bovenstaande heb geleerd, heb ik ook leren ‘praten’. Grappig, want mijzelf uiten is nooit mijn sterkste punt geweest. Ik ervaar het daarom des te meer als een welkome bijkomstigheid!
Er zijn slechts een paar mensen die weten dat ik deze therapie volgde, een bewuste keuze. Hierdoor heb ik kunnen oefenen in de praktijk zonder dat íemand door had dat het vanuit de therapie kwam. Heerlijk freewheelen en spelen! Twee woorden die voor mij ook een belangrijk en bijgebleven onderdeel van de therapie omschrijven.
Ik voel me stukken beter in vergelijking met de periode voordat ik aan haptotherapie begon. Ik ben er trots op dat ik zoveel heb mogen en kunnen leren in de twaalf sessies en dat ik kennis heb mogen maken met Jesper als therapeut en de prettige en effectieve therapievorm. Ondanks dat ik geen afspraken meer in de praktijk heb, zal het toepassen en blijven leren gewoon doorgaan!
Achteraf is zweverig inderdaad geen geschikt woord voor haptotherapie. Ik zou het omschrijven als een therapievorm gericht op je (innerlijke) zelf, waarbij het gevoel centraal staat en alle andere zaken van daaruit haast vanzelf volgen als je de handvatten eenmaal hebt. Hierbij is je lichaam, of delen daarvan, belangrijker dan je in eerste instantie denkt.
Voelen en ruimte
Jesper vult de sessies (soms) confronterend, gevoelig, karaktervol, vertrouwd en empathisch in en heeft ervoor gezorgd dat ik deze handvatten heb gekregen en hier persoonlijke leerpunten uit heb gehaald die toepasbaar zijn in de praktijk. De bewustwording kwam eerst, later pas kon ik de toepasbaarheid vinden. Door gewoon te voelen (gewoon dóen) ervaarde ik positieve veranderingen.
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen deze therapievorm anders beleeft en ervaart en daarom anders zal omschrijven. Voor mij heeft Jesper de schakelaar, waar ik zelf niet bij kon, even vastgehouden waardoor ik mijzelf weer in balans heb kunnen zetten en meer rust heb gevonden.
Mijn samenvatting van haptotherapie in een aantal woorden:
Een grenzen verkennende vorm van therapie waarbij initiatief nemen, freewheelen, spelen en voelen ervoor hebben gezorgd dat ik zonder verwachtingen milder voor mezelf ben en mijn eigen ruimte inneem.
